Wanneer vraagtekens op je lippen blijven branden

Wanneer vraagtekens op je lippen blijven branden
en twijfels geen uitweg vinden,
rest er voor hoop nog weinig redenen.
Als het verleden je niet loslaat,
zal de toekomst nooit overwinnen.

Wanneer intensiteit ontbreekt
en je hart blijft smeken om meer,
kan ik zelfs niet je diepste diepten opvullen.
Zolang de rust in jezelf niet terugkeert,
kan ik je binnenste niet temmen.

Als de zon alleen maar voor mij schijnt,
zal de storm voor jou blijven woekeren.
Wanneer je blijft hunkeren naar idealen,
ben ik niet diegene om ze te voltooien.

Wanneer een pad wordt gekruist,
ontstaan er twee wegen.
Een weg om samen te bewandelen
en een weg om elkaar te laten gaan.

Soms zijn twee handen te klein om iets vast te houden
en woorden niet krachtig genoeg om emoties te delen.

Wanneer je dromen verlangens blijven,
kan ik ze niet laten uitkomen.
Als je op je honger blijft zitten,
zal ik hem misschien eerder voeden dan stillen.
Zolang je lichaam het mijne niet vindt,
zul je onstuimig blijven zoeken naar een eenheid.

Wanneer een gevoel langzaam sterft
en er geen plaats meer is voor liefde,
zal ik je zachtjes vaarwel kussen.
Als ik voor jou de ware niet ben,
kun je ook niet de mijne zijn.


Door Ineke Verhagen
op 17 februari 2013