Wat mensen zeggen

 Iemand zei me eens ‘mijn schouder heb je’.
Maar wanneer ik wilde uithuilen, was hij nergens te bespeuren.
Iemand zei me ‘als er iets is, bel je maar’.
Maar toen ik mijn hart wilde uitstorten, bleef mijn oproep onbeantwoord.
Mensen zeggen ‘wanneer je hulp nodig hebt, zijn wij er voor je’.
Maar wanneer ik erom vraag, krijg ik te maken met jaloezie en frustratie.
Er is me gezegd ‘we geven je nog een kans’.
Maar achter mijn rug was de beslissing reeds genomen.

Er is me veel beloofd, en veel toevertrouwd.
Maar meestal ging de interesse niet verder
dan enkel maar naar mijn speelse kant.

Als iemand me zegt ‘je ziet er goed uit’,
is dat vaak het meest eenvoudige compliment.
Als iemand me tracht te verleiden of me wil versieren,
is dat meestal enkel om mijn ronde vormen en onschuldige glimlach.
Mensen denken misschien wel eens dat ik gek ben, dat er iets mis met me is.
Terwijl ik net als hen alleen maar over dezelfde behoeften beschik.
Er is me gezegd ‘wees nooit het slachtoffer van jezelf’.
Maar soms is het verliezen van mijn trots, sterker dan mezelf.

Ik gebruik wel eens woorden waarvan ik gauw weer spijt heb.
Ik doe soms dingen die mijn eigen petje te boven gaan.
Ik zeg wel eens tegen mezelf ‘je moest je schamen’.
Maar dan zeggen ze ‘aanvaard jezelf zoals je bent’.
En hoezeer ik … soms tevergeefs … mijn best ook doe …
De vraag is ‘aanvaarden zij mij wel?’.


Door Ine Verhagen
op vrijdag 23 september 2011