in de deuropening van de kamer.
Ik hoop dat je me meeneemt
naar een oase van ontucht.
Neervallend op je knieën,
zul je me smeken om genade.
En ik zal je mijn hand geven
en je verwarmen in mijn boezem.
Je heldere ogen zijn zo onschuldig,
en zo eindeloos verlangend.
Je zachte lippen zijn eerbaar en warm.
Beter gezegd … hartstochtelijk betoverend.
Je verlangt naar innerlijke waanzin
wanneer je op mijn drempel staat.
Je kijkt door het sleutelgat van de badkamer
en vergeeft me mijn ronde vormen.
Ik ontmoet je aan de voordeur,
en ontvoer je naar mijn ziel.
Ik verbind je met de lakens,
die ons deze nacht zullen vergezellen.
Door Ine Verhagen
op 17 september 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je voor uw reactie!